Γύρω στο 1997-1999 διαβάζαμε σε συνεντεύξεις του Alice στα περιοδικά της εποχής ότι ετοίμαζε ένα νέο δίσκο με τίτλο Alice's Deadly Seven.
Ο δίσκος θα ήταν concept και θα μιλούσε όπως φανερώνει και το όνομά του για τα επτά θανασιμα αμαρτήματα. Τελικά αυτό το project δεν είδε ποτέ το φώς της ημέρας...ή μήπως ναι; Στις 6 Ιουνίου 2000 ο Alice κυκλοφόρησε το Brutal Planet, ενώ ένα χρόνο αργότερα τη συνέχεια της ιστορίας, το Dragontown. Τα νοήματα πολλά και στους δύο δίσκους με τους στίχους των κομματών να μιλάνε για...λαγνεία,λαιμαργία,απληστία, οκνηρία, οργή, ζηλοφθονία και αλαζονεία! Καλά καταλάβατε, το Brutal Planet και το Dragontown, είναι η ξενάγησή μας σε αυτό τον βάναυσο πλανήτη, για τον οποίο ευθύνεται ο ίδιος ο άνθρωπος και τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα.
Σκοτείνο, βαρύ, δυνατό και με στόχο να περάσει μηνύματα στον ακροατή. Αυτό είναι το Brutal Planet. Το 21ο άλμπουμ του Alice Cooper και το πρώτο για τον 21ο αιώνα. Έξι χρόνια μετά το αριστουργηματικό The Last Temptation και διάφορα προβλήματα με την προηγούμενη δισκογραφική εταιρεία, ο Alice υπογράφει συμβόλαιο με την Spitfire Records με σκοπό να κυκλοφορήσει τον επόμενο δίσκο του. Την παραγωγή αναλαμβάνει ο Bob Marlette με την πολύτιμη βοήθεια του σπουδαίου Bob Ezrin. Σις κιθάρες βρίσκονται ο Ryan Roxie με τον Phil X, στο μπάσο είναι ο Greg Smith στα πλήκτρα είναι ο Teddy "Zigzag" Andreadis και στα τύμπανα ο Eric Singer. Το εξώφυλλο επιμελήθηκε ο Kane Roberts, ο οποίος για πολλά χρόνια έχει ασχοληθεί με τα computer graphics. Ανάλογο με το περιεχόμενο του δίσκου, έτσι και το εξώφυλλο είναι το ίδιο δυσοίωνο. Στην άκρη του κάδρου φαίνεται το μισό πρόσωπο του Alice ενώ την υπόλοιπη επιφάνεια καλύπτουν σκοτεινά post-apocalyptic κρύα και άψυχα γραφικά. Τα κυρίαρχα χρώματα είναι το μαύρο το κίτρινο του χαλκού και το ασημί.
Ο άρχοντας του shock rock που με το show του είχε σοκάρει τον πλανήτη στη δεκαετία του '70, αδυνατεί να ανταγωνιστεί τις ειδήσεις του CNN που μπορούν να σοκάρουν ακόμα περισσότερο. Το show του Alice δεν είναι παρά μία βόλτα με τρενάκι του τρόμου. Μπαίνοντας σε αυτό, ξέρεις ότι θα φοβηθείς, αλλά θα επιστρέψεις πίσω σώος και αβλαβής. Δεν συμβαίνει δυστυχώς το ίδιο και με τον πλανήτη. Ο κόσμος έχει πλέον αλλάξει. Μπορεί να δείς έναν μανιακό να μπαίνει σε ένα σχολείο, να αφήνει πίσω του δεκάδες πτώματα και είναι πολύ πιθανό να παρακολουθήσεις το βίντεο ζωντανά στις ειδήσεις. Επηρεασμένος λοιπόν απο την κατάσταση στον κόσμο, ο Alice γράφει τραγούδια που βασίζονται σε πραγματικά θλιβερά γεγονότα απο τον σκληρό και βάναυσο πλανήτη μας. Το Brutal Planet ξεκινάει με το ομώνυμο κομμάτι που έρχεται να σαρώσει τα πάντα στο πέρασμά του. Ήχος βαρύς με ογκώδεις κιθάρες πιάνουν απο την πρώτη στιγμή τον ακροατή και τον ταρακουνάνε. Βρισκόμαστε σε αυτό τον πλανήτη του μίσους και δεν υπάρχει έξοδος ούτε σωτηρία. Είμαστε άνθρωποι που γεννηθήκαμε με μοναδικό σκοπό να πεθάνουμε χωρίς να γνωρίζουμε το γιατί, αναζητούμε την ηδονή και ότι κάνουμε θα το πληρώσουμε στη δευτέρα παρουσία. Η απόλυτη μαυρίλα έχει έρθει και περιμένουμε με αγωνία να δούμε ποιά θα είναι η συνέχεια.
Με ένα δυνατό riff ξεκινάει το wicked young man που έρχεται να συνεχίσει την ξενάγησή μας σε αυτό το σκοτεινό ταξίδι. Το κομμάτι είναι ξεκάθαρα εμπνευσμένο απο τα γεγονότα στο Λύκειο Columbine. Με πολλές λεπτομέρειες περιγράφεται το μίσος του εκτελεστή και τα γεγονότα που άφησαν πίσω πολλά νεκρά παιδιά. Αυτά τα παιδιά είχαν ξεκινήσει εκείνη την ημέρα απο το σπίτι, για να πάνε απλώς στο σχολείο. Στον βάναυσο πλανήτη δεν μπορείς όμως να κάνεις σχέδια, γιατί η μοιρά σου επιφυλάσσει κάτι διαφορετικό. Περνάμε στο Sanctuary και την μίζερη καθημερινότητα του μέσου ανθρώπου. Είμαστε όλοι ζόμπι που κοινούμαστε στους δρόμους. Ζούμε για να δουλεύουμε χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα να χαρούμε τη ζωή. Άγχος και ανησυχίες που περιστρέφονται γύρω απο τις υποχρεώσεις που εμείς οι ίδιοι κατασκευάσαμε, δίνοντάς τους προτεραιότητα έναντι αυτών που θα μας έκαναν να χαρούμε τη ζωή. Το σπίτι είναι το καταφύγιό μας απο την κακία που υπάρχει εκεί έξω. Το επόμενο πρωί θα βρεθούμε όμως και πάλι στους δρόμους, για να ζήσουμε μία μέρα ακριβώς ίδια με την προηγούμενη. Βία, ρατσισμός, υποκρισία και πάτημα επί πτωμάτων. Το Blow Me A Kiss περιγράφει όλα αυτά που συμβαίνουν στις διαπροσωπικές σχέσεις, όταν οι άνθρωποι δεν διακατέχονται απο αγνά συναισθήματα ο ένας για τον άλλο.
Ανισότητα, λαιμαργία και ακόρεστος πόθος να αποκτήσουμε τα πάντα. Άλλοι τρώνε με χρυσά κουτάλια και πετάνε τόνους φαγητού καθημερινά στα σκουπίδια, ενώ άλλοι είναι καταδικασμένοι να πεθάνουν απο την πείνα και τη δυστυχία. Προσέχοντας τους στίχους του Eat Some More σκέφτεσαι ότι τελικά δεν χρειάζεσαι πραγματικά όλα αυτά που αγοράζεις και σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που θα ήταν ευτυχισμένοι για πολύ καιρό, με αυτά που εσύ αγοράζεις σε μία μέρα.
Φτάνοντας στο Pick Up The Bones που είναι και ένα απο τα σημαντικότερα κομμάτια του Brutal Planet, ακούμε τις κιθάρες, μελαγχολικές και αργές να προετοιμάζουν το κλίμα. Το κομμάτι είναι εμπνευσμένο απο τον πόλεμο στο Σαράγιεβο και συγκεκριμένα απο μία σοκαριστική σκηνή που είδε ο Alice ενώ παρακολουθούσε τις ειδήσεις. Ένα παιδί περιφερόταν μέσα στα χαλάσματα κρατώντας μία μαξιλαροθήκη, για να μαζέψει μέσα σε αυτή τα διαμελισμένα κορμιά της οικογένειάς του. Στο Pessi-mystic συνεχίζουμε το ταξίδι μας στο βάναυσο πλανήτη και όλα αυτά που μέχρι τώρα μας περιέγραψε ο Alice, κάνουν ακόμα και τον πιο αισιόδοξο ακροατή να μην βρίσκει πλέον κάτι όμορφο τριγύρω. Το κομμάτι είναι αργό, σκοτεινό με μια αίσθηση σαπίλας που ταιριάζει απόλυτα με τα συναισθήματα που δημιουργούν οι στίχοι. Το μέλλον είναι διαγεγραμμένο βλέποντας καθημερινά τις ειδήσεις στο CNN να μην προβάλουν τίποτα άλλο εκτός απο καταστροφές, πόλεμο και μίσος. Το επόμενο κομμάτι είναι το Gimme που αποτέλεσε το single και το video clip του δίσκου. Πιασάρικο riff και ευκολομνημόνευτο refrain με το θέμα του να διαπραγματεύεται το ξεπούλημα των πάντων στο βωμό του χρήματος και της δόξας. Η υπεροψία δεν αφήνει τον άνθρωπο να παραμείνει ενάρετος και η αυταρέσκεια γίνεται αυτοσκοπός.
Το Ιt's Τhe Little Things λειτουργεί ώς η ψυχολογική αποφόρτιση απο το βαρύ κλίμα που έχει δημιουργήσει ο δίσκος μέχρι τώρα. Γρήγορο και πιο κεφάτο σε σχέση με τα προηγούμενα, με τον Alice να μας λέει ότι μπορεί να υπομείνει τα πάντα. Μπορεί να του σπάσεις το αυτοκίνητο, να του κάψεις το σπίτι, αλλά αν μιλάς στον κινηματογράφο κατά τη διάρκεια της ταινίας, έχεις πεθάνει.
Στο Take It Like A Woman το θέμα μας είναι η ενδοοικογενειακή βία. Θέμα το οποίο είχε επισκεφτεί 25 χρόνια νωρίτερα με το Only Women Bleed. Όμορφη μπαλάντα, μελωδική, με έντονα ξεσπάσματα που ξεχωρίζει ανάμεσα στα σκοτεινά κομμάτια του Brutal Planet. Ο δίσκος κλείνει με το Cold Machines που για μία ακόμα φορά περιγράφει την κατάντια στην οποία έχει φτάσει το ανθρώπινο είδος. Είμαστε όλοι πιόνια του συστήματος, κινούμαστε μηχανικά σαν προγραμματισμένα ρομπότ που ακολουθούμε τις ίδιες καθημερινές εντολές. Δεν έχουμε κρίση, δεν έχουμε συναισθήματα, είμαστε κρύες μηχανές που βαδίζουμε καθημερινά ο ένας δίπλα στον άλλο σαν άψυχα όντα. Κουβαλάμε το δαχτυλικό μας αποτύπωμα πάντα μαζί μας σε ψηφιακή μορφή μέσα στο barcode μας. Το album δημιουργήθηκε με σκοπό να αποτελέσει το πρώτο μέρος μια τριλογίας που στο σύνολό της θα μας ταξίδευε στον "Brutal Planet" και ίσως να μας έφερνε πίσω με ασφάλεια ή να μας χάριζε ένα όμορφο τέλος.
Η περιοδεία για την προώθηση του δίσκου με τίτλο "Live From The Brutal Planet" περιλάμβανε ένα ολοκαίνουργιο show με σκηνικά που θύμιζαν ένα κατεστραμμένο τοπίο. Σε αυτή την περιοδεία εμφανίζεται μάλιστα για πρώτη φορά η Calico Cooper συμμετέχοντας στο show ως νοσοκόμα. Στις 19 Ιουλίου 2000 ο Alice Cooper έπαιξε στο Hammersmith Apollo του Λονδίνου. Το show βιντεοσκοπήθηκε και κυκλοφόρησε σε DVD την ίδια χρονιά με τον τίτλο "Brutally Live". Ο Alice έμοιαζε ανανεωμένος όσο ποτέ, έτοιμος να δείξει ένα νέο πρόσωπο και να φέρει κοντά του νέους οπαδούς, με τον ήχο του πλέον να θυμίζει έντονα ονόματα όπως Rob Zombie, Marilyn Manson και Rammstein. Η μουσική κατεύθυνση που πήρε το Brutal Planet δεν άρεσε σε όλους, καθώς ήταν ανατρεπτική σε σχέση με τον ήχο που είχαμε συνηθίσει. Όταν όμως υπάρχει η βάση που είναι πάντα τα καλά τραγούδια, η σωστή παραγωγή και οι ωραίες ιδέες, τότε το αποτέλεσμα είναι εγγυημένο. Το Brutal Planet αποτελεί έναν απο τους πιό διαφορετικούς δίσκους του Alice, με πολλά καλά κομμάτια και με στόχο να σοκάρει με έναν τρόπο διαφορετικό, χρησιμοποιώντας πραγματικά γεγονότα απο τον βάναυσο πλανήτη μας.
Now maybe someday the sun's gonna shine
Flowers will bloom and all will be fine
But nothin' will grow on this burnt cursed ground cuz the breath of the death is the only sound
Brutal Planet
1.Brutal Planet
2. Wicked Young Man
3. Sanctuary
4. Blow Me A Kiss
5. Eat Some More
6. Pick Up the Bones
7. Pessi-Mystic
8. Gimme
9. It's The Little Things
10. Take It Like A Woman
11. Cold Machines
